“Meedoenregeling” in Raalte uitbreiden, maar niet ten koste van de laagste inkomens
In de raadsvergadering in Raalte van september 2018 ging het over het minimabeleid. Dat leverde een fel debat op. Logisch, als het gaat om het inkomen van de kwetsbaarste groepen in onze maatschappij ligt dat gevoelig.
Armoedeval
De gemeente Raalte heeft een regeling waarbij iedereen met een inkomen tot 110% van de bijstandsnorm gebruik kan maken: de ‘meedoenregeling’. (€ 499,- voor volwassenen, en voor kinderen een combinatie van regelingen.) De naam van de regeling zegt het al, alle gezinnen moeten mee kunnen doen in de samenleving. Een mooie regeling, behalve voor gezinnen die net iets meer verdienen dan 110%, bijvoorbeeld door een laagbetaalde baan. Zo’n gezin heeft geen recht meer op de regeling. Daardoor hebben ze per saldo zelfs minder te besteden dan de gezinnen binnen de norm. Ook al verdienen ze net iets meer. Dit noemen we de armoedeval. Iedereen is het erover eens dat we dat moeten voorkomen.
Meer mensen kunnen meedoen …
Om de armoedeval te bestrijden, heeft het college iets bedacht. De meedoenregeling wordt beschikbaar voor iedereen met een inkomen tot 120% van de bijstandnorm. Tot zover een mooi streven.
Maar ten koste van de laagste inkomens …
Tot blijkt waar het college het geld voor uitbreiding van de regeling vandaan wil halen. Bij de allerzwaksten dus. De bijdrage voor de groep tot 110% wordt gehalveerd.
Kortom het college laat meer mensen meedoen, maar de mensen die al in de regeling zaten (en het dus het hardst nodig hebben) worden de dupe.
De PvdA is het daar absoluut niet mee eens. De regeling voor de laagste inkomens is echt het minimum om mee te kunnen doen in Raalte (sport, cultuur enz.). Daar kan niet in gesneden worden.
Zeker omdat na Prinsjesdag bleek dat er het komende jaar maar één groep op achteruitgaat, die met de laagste inkomens.
Iedereen moet meedoen!
Een oplossing is alleen mogelijk als we meer geld beschikbaar stellen. De PvdA heeft (samen met GroenLinks) voorgesteld om een staffeling aan te brengen. Als je iets meer inkomen krijgt, tot 130% van de bijstandsnorm, kun je steeds van een kleiner bedrag van de regeling gebruik maken. Hoe dichter je bij de 130% komt, hoe minder je van de regeling krijgt. Anders gezegd: hoe kwetsbaarder je bent hoe meer je van de regeling gebruik kan maken. Wel zo eerlijk.
Oplossingen bedenken
De staffeling kost geld. Het college heeft een doorrekening gemaakt waaruit blijkt dat dit € 40.000,- kost. Daar komt € 30.000,- bij aan ambtelijke kosten om dit uit te kunnen voeren. Dat laatste moeten we voorkomen. We moeten de vraag stellen: hoe gaan we dat efficiënter regelen? Het kan niet zo zijn dat we dit om de ambtelijke kosten laten schieten. De mensen met de laagste inkomens kunnen toch niet de dupe worden van een organisatorisch probleem?
Helaas kregen we alleen D66 en Lokaal Alternatief mee in ons standpunt.
Het beleid wordt volgend jaar geëvalueerd. We blijven knokken voor een rechtvaardig minimabeleid.